A ja byłam właściwie szczęśliwa. Właściwie, to dobre słowo. Taka przykrywka do wszystkiego, czego nie chcemy powiedzieć. Właściwie dobrze, to znaczy, nie, nie dobrze, ale prawie źle, ale po co ci o tym mówić. Właściwie zdrowa, to znaczy chora, może była chora, może jeszcze nie doszła do siebie, więc właściwie zdrowa, ale nie twoja sprawa. Właściwie myślałam, żeby do ciebie zadzwonić... to znaczy, nie, nie chciałam dzwonić, ale nie wiem, co powiedzieć, więc słowo właściwie i tak da ci do zrozumienia, że nie dzwoń ty również. To fragment z "Trzepotu skrzydeł", najnowszej książki Katarzyny Grocholi (bestsellerowej pisarki wielokrotnie wyróżnianej między innymi Asem Empiku). O miłości absolutnej, która przeradza się w coś dramatycznego. O oddzieleniu pokory od upokorzenia, miłości od zauroczenia.